مقاومت آنتی بیوتیکی در باسیل های گرم منفی غیرتخمیری جداشده از نمونه های بالینی در کرمان طی سال های ۸۷-۱۳۸۶

زمینه و اهداف: باکتری­های گرم منفی غیرتخمیری، فرصت­ طلب و عامل مهم عفونت­های بیمارستانی هستند. شایع­ترین ﺁنها سودوموناس آئروژینوزا، اسینتوباکتر بومانی و استنوتروفوموناس مالتوفیلیا هستند که مقاومت زیادی به آنتی­ بیوتیک­ها دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین هویت، میزان مقاومت آنتی­ بیوتیکی و تولید esbl به­ روش فنوتیپی در باکتری­های گرم منفی غیرتخمیری در شهر کرمان طی سال­های 87-1386 صورت پذیرفت.  روش بررسی: جمعاً ۱۱۰ باسیل گرم منفی غیرتخمیری از بیماران بستری و سرپایی جمع ­آوری شد (بیمارستان­های افضلی­پور، باهنر و شفا) و با روش­های بیوشیمیایی شامل ۹۳ ایزوله (5/84%) سودوموناس آئروژینوزا، ۶ ایزوله (5/5%) اسینتوباکتر بومانی و ۱۱ ایزوله (10%) استنوتروفوموناس مالتوفیلیا تعیین هویت شدند. مقاومت آنها به ۱۱ آنتی­ بیوتیک رایج درمانی، به­ روش رقیق­ سازی در آگار تعیین شد. برای بررسی تولید آنزیم­های بتالاکتاماز از تست نیتروسفین استفاده و تولید آنزیم­های esbl با روش دیسک ترکیبی و دوتایی، (dcdt) double disc test & combined disc test،  انجام گردید. یافته­ ها: سودوموناس آئروژینوزا شایع­ترین باکتری جدا شده بود و عفونت ادراری بیشترین تعداد را داشت. مقاومت به سفوتاکسیم، سفتی زوکسیم، نالیدیکسیک اسید، آموکسی­سیلین و سفالکسین بسیار زیاد بود (٧٤تا١٠٠%). کمترین مقاومت نسبت به ایمی پنم، سفتازیدیم و سیپروفلوکساسین به­ترتیب ٩/٠%، ٦/١٣% و ٥/٢٤% بود. تولید بتالاکتاماز در 50 ایزوله (5/٤٥%) مثبت بود و فراوانی تولیدesbl ، 2/47% بود. میزان مقاومت آنتی­ بیوتیکی، تولید بتالاکتاماز و esbl در ایزوله­ های اسینتوباکتر بومانی بیشتر از دو گونه دیگر بود. نتیجه ­گیری: باسیل­های گرم منفی غیرتخمیری خصوصاًٌ اسینتوباکتر بومانی در این ناحیه با مقاومت زیاد به­ بسیاری از آنتی­ بیوتیک­های رایج درمانی دیده می­ شود. برای کنترل عفونت­های ناشی از آنها می­توان از آنتی­ بیوتیک­های مؤثری نظیر سفتازیدیم و ایمیپنم استفاده کرد. normal 0 false false false en-us x-none ar-sa